امام زمان(ع) در فاطمیه

امام زمان(ع) در فاطمیه


      وقتی برای مادر ما گریه می کنید
       با درد و آه و شرم و حیا گریه می کنید
      
      کی دیده اشک مادر خود را به کوچه ها
      این قصّه را ندیده چرا گریه می کنید؟
      
      زیبا برای مادر ما ضجّه می زنید
      خیلی شبیه با شهدا گریه می کنید
      
      مسمار را شنیده ولیکن ندیده اید
      امّا چه خوب داغ مرا گریه می کنید
      
      با این حساب مرهم غم های ما شوید
      گویی کنار آل عبا گریه می کنید
      
      ما از خدا عطای شما را گرفته ایم
      دیگر چرا ز غصّه شما گریه می کنید
      
      عمری به سوگ ماه مدینه نشسته اید
       عمری برای کرببلا گریه می کنید
      
      آخر زمان روز فرج میرسد ز راه
      از بس شما به سوز و دعا گریه می کنید
      
      برگرفته از وبسایت دوستداران حاج منصور
      
      *******************
      
     
      آشفته بود این دل و بیمار هم شدیم
      بیمار که شدیم گرفتار هم شدیم
      
      ما برای تو نه که باری نبرده ایم
      تازه برای تو همه سربار هم شدیم
      
      ما جای اینکه دلخوشی حضرتت شویم
      ماندیم در گناه و دل آزار هم شدیم
      
      آزرده بود از دل ما قلب یوسف و
      دست تهی روانه ی بازار هم شدیم
      
      وقتی نمیشناسمت آقا چه فایده
      گیرم اگر که دعوت دیدار هم شدیم
      
      ما سنگ بر زلالی آیینه ریختیم
      روشن که هیچ بلکه همه تار هم شدیم
      
      وقتِ گناه، ما جلویش در نیامدیم
      گاهی برای معصیت ابزار هم شدیم
      
      ما را به حال خویش دمی تو رها مکن
      غافل شدیم تا که ز تو خوار هم شدیم
      
      انگار که بدی دلم را ندیده ای
      تازه غریق رحمت بسیار هم شدیم
      
      گرچه گناهکار ولی فاطمیه ها
      گریان روضه ی در و دیوار هم شدیم
      **
      اجرا شده توسط حاج منصور ارضی
      
      ********************
      
      
      آهت اگر دامانِ آدم را بگیرد
      آتش تمامِ اهلِ عالم را بگیرد
      
      آنروز، غیر از دست هایت نیست دستی
      که باز هم از لطف، دستم را بگیرد
      
      بین غم و شادی اگر که غم، غم توست
      قلبم همیشه جانب غم را بگیرد
      
      جز اشک، بِین چنته ام چیزی ندارم
      ای کاش، چشمانِ تو این کم را بگیرد
      
      باید تقاصی را بگیری تا خدا هم
      اینگونه از قلبِ تو ماتم را بگیرد
      
      وقتی به یاد مادرت از دیده آید
      این آب، حکم آب زمزم را بگیرد
      
      چشمان من هم آمده در فاطمیّه
      خرجیِّ ایّام محرّم را بگیرد
      
      زهرا برای زخم پهلو، زخم بازو
      باید که از دستِ تو مرهم را بگیرد
      
      این روزها زینب دعا دارد؛ خدا کاش
      از مادرم این قامت خم را بگیرد
      
      محمد بیابانی
      
      ***********************
      
     
      دلداه بايد بود و از دلدار بايد خواند
      مانند مرغي دور از گلزار بايد خواند
      
      از گفتنِ يكبار نامِ تو هزاران حيف
      يعني تو را تكرار در تكرار بايد خواند
      
      يك عمر از دردِ فراقت شعر بايد گفت
      از شادي وصلت دو صد طومار بايد خواند
      
      تكبيره الاحرام ما كِي مي زند آقا؟
      حرفِ نمازي را كه پشتِ يار بايد خواند
      
      اين روزها امّا به همراهِ نگاهِ تو
      با گريه از احوالِ يك بيمار بايد خواند
      
      ما را ببخش آقا، كمي امشب تحمل كن
      اين روضه ها سخت است پس خونبار بايد خواند
      
      يا حرف از سيلي يك نامرد بايد زد
      يا از جراحاتِ در و ديوار بايد خواند
      
      محمّد بياباني
      
      ***********************
      
      
      خبری می رسد از راه خبر نزدیک است
      آب و آیینه بیارید سحر نزدیک است
      
      طبق آیات و روایات رسیده ای قوم
      جمعۀ آمدن او به نظر نزدیک است
      
      عاقبت فصل زمستان به سر آید روزی
      باز هم گل دهد این باغ ثمر نزدیک است
      
      قطره چون رود شود راه به جایی ببرد
      به دعای فرج جمع اثر نزدیک است
      
      با ظهورش حرم فاطمه را می سازیم
      بار بر بند برادر که سفر نزدیک است
      
      راه دور دل ما تا به در خیمۀ او
      از در خانۀ زهرا چقدر نزدیک است
      
      آه گفتم که در خانه و یادم آمد
      غربت مادر و اندوه پدر نزدیک است
      
      گر چه از آتش در سوخته جانم اما
      بیشتر روضۀ کوچه به جگر نزدیک است
      
      باز کابوس سراغ پسری آمده است
      باز می لرزد و انگار که شر نزدیک است
      
      مادرت را ببر از رهگذر نامردان
      کوچه بند آمده از کینه خطر نزدیک است
      
      تا که افتاد زمین زلزله در عرش افتاد
      هاتفی گفت: قیامت به نظر نزدیک است
      
      دو قدم رفته نرفته نفسش بند آمد
      پسرش گفت بیا، خانه دگر نزدیک است
      
      داغ مادر به جگر می رسد اما انگار
      اثر داغ برادر به کمر نزدیک است
      
      محسن عرب خالقی
      برگرفته از وبلاگ حسینیه
      
      ***********************
      
      
      جان جهان جهان جان تسلیت عرض میکنیم
      ولی امر مهربان تسلیت عرض میکنیم
      
      به غم نشسته ای ولی غریب و زار و بی کسی
      ای کس و کار بی کسان تسلیت عرض میکنیم
      
      هم دل تو گرفته است هم دل ما گرفته است
      به آه و ندبه و فغان تسلیت عرض میکنیم
      
      شبیه قبر گمشده گم شده ای میان ما
      دلبر بی نام ونشان تسلیت عرض میکنیم
      
      فاطمیه رسـیده و دوبـاره داغ دیـده ای
      غصه و حزن بی کران تسلیت عرض میکنیم
      
      فاطمیه رسیده و خمیده راه می روی
      وارث قامتی کمان تسلیت عرض میکنیم
      
      فدای شال مشکی ات فدای گریه های تو
      حضرت شاه روضه خوان تسلیت عرض میکنیم
      
      برای مادر شهیده ات عزا گرفته ایم
      شاهد روضه هایمان تسلیت عرض میکنیم
      
      میکشد عاقبت تو را غصه ی میخ و سینه ای...
      مرهم مادری جوان تسلیت عرض میکنیم
      
      پهلوی مادر تو را با لگدی شکسته اند
      جنین نمیخورد تکان... ، تسلیت عرض میکنیم
      
      همین اشاره کافی است "بِأَیِ ذَنبٍ قُتِلَت..."
      حضرت صاحب الزمان تسلیت عرض میکنیم
      
      علیرضا خاکساری
      
      ********************
      
     
      ای روشنایی سحر فاطمیه ام
      صاحب عزای خونجگر فاطمیه ام
      
      ایام میروند به امید دیدنت
      یك بار رد شو از گذر فاطمیه ام
      
      دست مرا بگیر و به دنبال خود ببر
      تا با تو طی شود سفر فاطمیه ام
      
      آقا گناه روزی چشم مرا گرفت
      رزقی بده به چشم تر فاطمیه ام
      
      با خود همیشه گفته ام آیا نمی شود
      دیدار روی تو ثمر فاطمیه ام
      
      وقتی شنیده ام كه میایی به روضه ها
      هرشب اسیر و در به در فاطمیه ام
      
      پایان راه سینه زنی ها شهادت است
      ای كاش گل كند هنر فاطمیه ام
      
      در میزنم كه اذن عیادت دهی به من
      با این امید پشت در فاطمیه ام
      
      محمد بیابانی
      
      **********************
      
     
      هوای شهر بهاری ولی غم انگیز است
      بهار اگر تو نباشی شبیه پائیز است
      
      دلم هوای تو کرده چه میشود آیی
      ببین که کاسه صبرم ز غصه لبریز است
      
      قسم به عصمت زهرا کسی که در قلبش
      ولایت تو ندارد فقیر و بی چیز است
      
      به انتظار قدومت مسافر زهرا
       ببین که جمعه به جمعه گدا سحر خیز است
      
      به عالمی نفروشم دمی ز حالم را
      که انتظار فرج قیمتی ترین چیز است
      
      شنیده ام که به سختی جدا شدند از هم
      در شکسته که با مادرت گلاویز است
      
      فقط تویی که زیارت نموده ای هر شب
      امام زاده ی نازی که بین دهلیز است
      
      یگانه مرهم یاس شکسته سینه بیا
      غریب خسته دل و دلبر مدینه بیا
      
      محمود مربوبی
      
      ********************
      
      
      اگر که درد می کشیم به یار بی توجّه ایم
      به نسخه ی خداییِ نگار بی توجّه ایم
      
      به عشق یار دست از گناه خود نمی کشیم
      به شیوه ی درست انتظار بی توجّه ایم
      
      کنار جاده با دل شکسته ایستاده ایم
      ولی به حرف های آن سوار بی توجّه ایم
      
      اگر هنوز شاخه ی دلم ثمر نمی دهد
      به برکت زمین و کشت و کار بی توجّه ایم
      
      اگر خزان گرفته روزهای سرد انتظار
      به معنی حقیقی بهار بی توجّه ایم
      
      هزار بار خواندی و هزار بار گفتی و
      و ما هزارها هزار بار بی توجّه ایم
      
      گره به کارمان اگر که خورده علت این بُود
      به دست های مردم ندار بی توجّه ایم
      
      زیاد روی توبه های ما حساب وا نکن
      که ما به قول و وعده و قرار بی توجّه ایم
      
      برای وصف یار باید از همه گذشت و محض یار
      هنوز ما به قبله مهزیار بی توجّه ایم
      
      فقط به شوق کعبه ی رخ تو بوده است اگر
      به زخم ها و طعنه های یار بی توجّه ایم
      
      به فکر شال مشکی و عزای مادر توایم
      به جنب و جوش عید و نوبهار بی توجّه ایم
      
      غروب فاطمیّه را نمی دهم به صبح عشق
      گمان مکن به روضه های یار بی توجّه ایم
      
      جواد پرچمی

      
      **********************
      
      شام غریبان
      
      ما آمديم امشب كه حيران تو باشيم
      آشفته­ي حالِ پريشانِ تو باشيم
      
      تقصيرِ هجران است، تقصيرِ فراق است
      امروز اگر پاره گريبانِ تو باشيم
      
      مثلِ كويرِ تشنه مي مانيم و بايد
      روزي خورِ الطافِ بارانِ تو باشيم
      
      از دردهاي ما طبيبان نا اميدند
      انگار بايد تحتِ درمانِ تو باشيم
      
      شكرِ خدا اين روزها توفيق داريم
      هم ناله­ي چَشمانِ گريانِ تو باشيم
      
      شايد خدا قسمت كند يك فاطميه
      اندازه­ي يك روضه مهمانِ تو باشيم
      
      صاحب عزاي فاطميه بايد امشب
      گريه كنِ شامِ غريبانِ تو باشيم
      
      محمّد بياباني 

      
      **********************
      
      
      راهت نمی افتد به ما انگار یک بار
      بر روی چشمانم قدم بگذار یک بار
      
      دیدند خیلی ها تو را، اما نبوده
      سهم نگاه من از آن بسیار یک بار
      
      بین بساطم نیست آهی که بگیرد
      چشم خریدار تو را ای یار یک بار
      
      یابن الحسن هایم جواب آیا ندارد؟!
      پاسخ بده بر این همه تکرار یک بار
      
      این عاصی بر روی خاک افتاده را هم
      در زمرۀ دلدادگان بشمار یک بار
      
      نا قابل است اما دعا دارم همیشه
      خرج تو گردد جان بی مقدار یک بار
      
      ای کاش می شد که برای ما بگیری
      وقت ملاقاتی از آن بیمار یک بار
      
      بد دید از همسایه ها اما نیفتاد
      او از لبش "الجار ثُم الدار" یک بار
      
      با دردها می ساخت اما دم نمی زد
      از زخم های آتش و مسمار یک بار
      
      محمد بیابانی
      برگرفته از وبلاگ حسینیه
      
      **********************
      
      
      شاید آقا بیاید این هفته
      پرده از رخ گشاید این هفته
      عمر من طی شده به این امید
      شاید آن هفته، شاید این هفته
      
      جمعه ها می روند از پی هم
      غصه ام سر نیامد آقا، هم
      
      ای نگار دلم، نمی آیی
      غمگسار دلم، نمی آیی
      در دل شعله ها، دلم سوزد
      به کنار دلم، نمی آیی
      
      نفسم بند آمده، از غم
      غصه ام سر نیامد، آقا، هم
      
      پیر هجرت شدم، بیا پیرم
      روی ماهت، ندیده می میرم
      تا زمان رسیدنت، هر سال
      روضه ی فاطمیه می گیرم
      
      صاحب العصر و زمان، عجِّل
      فاطمیه شده، عزیزه دل
      
      سوی من یک نگاه، یک دفعه
      تا شوم رو به راه، یک دفعه
      گر به ما سر زدن خطا باشد
      تو و یک اشتباه، یک دفعه
      
      قدمی رنجه کن، گل نرگس
      بهر زهرا گرفته ام، مجلس
      
      ای سرا پات مثل پیغمبر
      نقش امضات مثل پیغمبر
      فاطمه در میان آتش و آه
      گرم رویات، مثل پیغمبر
      
      ای تمام نیایش زهرا
      زود برگرد، خواهش زهرا
      **
      اگر شاعر این شعر را میشناسید لطفا اطلاع دهید
      
      **********************
      
      
      وای بر حالم اگر از تو جدا باشم من
      همه عمر گرفتار بلا باشم من
      
      شک ندارم همه خواسته تو این است
      لحظه ای هم که شده عبد خدا باشم من
      
      تا زمانیکه دلم خانه این و آن است
      جا ندارم که پذیرای شما باشم من
      
      چقدر غرق گنه بودم و تو می دیدی
      همه عمرم خجل از روی شما باشم من
      
      تا به کی در پی گیسوی تو آواره شوم
      دردمندانه به دنبال دوا باشم من
      
      گوئیا قسمت من این همه سرگردانی است
      همچو زلف به هم خورده رها باشم من
      
      کاش می شد به دل و جان بکشم ناز تو را
      یار تو مثل امام و شهدا باشم من
      
      کاش می شد به همراه تو یک فاطمیه
      میهمان حرم کرب و بلا باشم من
      
      ای عزیز دل زهرا به کجا خیمه زدی
      زائر خیمه سبزت به کجا باشم من
      
      جان آن مادر غمدیده و بی یار بیا
      به گرفتار میان در و دیوار بیا
      
      قاسم نعمتی
      
      **********************
      
      
      وقتی که نیستی تو بهارم بهار نیست
      وقتی که نیستی تو به دلها قرار نیست
      
      این روزهای تلخ که بی تو به شب رسند
      آهسته مردن است دگر انتظار نیست
      
      من عصرهای جمعه فقط بغض می کنم
      باران اشک های من از اختیار نیست
      
      تسلیم هجر توست دل شرحه شرحه ام
      تیغ فراق هست و مسیر فرار نیست
      
      معلوم شد از اینکه به یاد تو نیستم
      این ناله ها ز دوری تو جز شعار نیست
      
      وقتی پی هر آنچه بجز یار می روم
      فرصت برای عاشقی با نگار نیست
      
      دنیا چو قبله ی دل گمکرده راه شد
      آن دل به سوی خیمه ی تو رهسپار نیست
      
      یا ایهالعزیز به ما هم تصدقی ...
      چیزی میان کاسه ی این بد بیار نیست
      
      اصلا تمام سال مرا فاطمیه کن
      بی نام مادر تو مرا اعتبار نیست
      
      ما را به نام نوکر زهرا شناختند
      خیری جز این طریق در این روزگار نیست
      
      رضا رسول زاده
      
      **********************
      
      
      دوباره هیئت ما در عزای مادرتان
      رسیده است به زیر كسای مادرتان
      
      میان ذكر مصیبت عجیب نیست اگر
      شنیده می شود این جا صدای مادرتان
      
      تمام فاطمیه گریه می كنم اما
      خدا گریسته اول برای مادرتان
      
      گران بهاتر از این چشم ها نداشته ایم
      همین دو چشمۀ زمزم فدای مادرتان
      
      امام عصر دل زخم خورده ی ما را
      شكسته تر نكن از ماجرای مادرتان
      
      به چشم های عزادار ما نمی گویی
      كجاست آن حرم با صفای مادرتان؟
      
      اگر كه قسمت مان نیست لااقل ما را
      ببر مدینه، همان كربلای مادرتان
      
      مسعود یوسف پور

      
      **********************
      
      
      ما آه سرد از دل مضطر کشیده ایم
      بار فراق با مژه ی تر کشیده ایم
      
      همساز روزگار به عشق تو بوده ایم
      از دوری تو رنج مکرر کشیده ایم
      
      هر جا شنیده ایم خبر از تو می دهند
      در طوفشان به شوق رخت پر کشیده ایم
      
      از کوی عاشقان چو گذشتیم، با امید
      ما از پی ات به محفلشان سر کشیده ایم
      
      از بس که از فراق تو افسرده دل شدیم
      بر سینه نقش نرگس پرپر کشیده ایم
      
      آقایی تو باعث این شد به عاشقی
      پا از گلیم خویش فراتر کشیده ایم
      
      خود خواستیم و شکر ، که با لطف حضرتت
      جام بلای بندگی ات سر کشیده ایم
      
      ما بر تسلی دل تو در حسینیه
      هر فاطمیه ناله ی مادر کشیده ایم
      
      رضا رسول زاده
      
      ***********************
      
      
      دنيا چه زیبا می شود وقتی بیایی
      خوشحال زهرا می شود وقتی بیایی
      
      نور تو می تابد به عالم با ظهورت
      خورشید رسوا می شود وقتی بیایی
      
      فصل خزان زندگی پایان بگیرد
      هر غنچه ای وا می شود وقتی بیایی
      
      وقت نمازت از ملازم هایت آقا
      هر روز عیسی می شود وقتی بیایی
      
      با ذوالفقاری که به دست خود بگیری
      حیدر تماشا می شود وقتی بیایی
      
      زخمی که روی سینه ی مادر نشسته
      حتما مداوا می شود وقتی بیایی
      
      گنبد بسازی در بقیع مثل خراسان
      دلها مصفا می شود وقتی بیایی
      
      در کوفه وقتی روضه ی زینب بخوانی
      هر دیده دریا می شود وقتی بیایی
      
      شب های جمعه روضه در صحن اباالفضل
      هر هفته بر پا می شود وقتی بیایی
      
      رضا رسول زاده
      
      **********************
      
      
      مانند یک ابر بهاری یابن الزهرا
      حال و هوای گریه داری یابن الزهرا
      
      این روزها خیلی دلت را غم گرفته
      دلخسته از این روزگاری یابن الزهرا
      
      با واژه ی «مادر» شود آهت کشیده
      در لا به لای اشک و زاری یابن الزهرا
      
      ای وای مادر های تو می گوید آقا
      خیلی برایش بی قراری یابن الزهرا
      
      آقا مگر من مرده ام که مثل حیدر
      سر را به زانو می گذاری یابن الزهرا
      
      آقا! تنم، جانم، همه چیزم فدایت
      آماده ام بر جان نثاری یابن الزهرا
      
      گریه مکن که طفل اشک بی قرارم
      با گریه ات گردیده جاری یابن الزهرا
      
      جز اشک دیده مرهم دیگر ندارم
      با عرض پوزش از «نداری» یابن الزهرا
      
      از این که هستم دوستدار مادر تو
      حتماً مرا تو دوست داری یابن الزهرا
      
      تا این که باشم زائر قامت خمیده
      دنبال یک سنگ مزاری یابن الزهرا
      
      «زهرا» به «زهراها» شده تبدیل... یعنی :
      در کوچه شد آیینه کاری یابن الزهرا
      
      محمد فردوسی
      
      *******************
      
      
      
      ای کعبه سیه پوش غم مادرتان
      عالم همه زنده از دم مادرتان
      
      ماها که به این روضه مشرف شده ایم
      بوده است فقط از کرم مادرتان
      
      آقا تو کجا روضه گرفتی، مهدی؟
      در کرببلا؟ یا حرم مادرتان ؟
      
      امروز اگر آخر عمرم باشد...
      گریم ز غم عمر کم مادرتان
      
      انگار ز پشت در بلند است هنوز
      با هر لگد، ای محسنمِ مادرتان
      
      ای منتقم پهلوی زهرا مهدی
      برگرد، به قامت خم مادرتان
      
      آنقدر نیامدی که دشمن سوزاند
      در آتش کینه پرچم مادرتان
      
      بگذار بسوزند که تا محشر هم
      بالاست همیشه علم مادرتان
      
      میثم میرزائی
      از وبلاگ افلاکیان شلمچه
      
      ********************
      
 
       باز آمدم كه درد دلم را دوا كني
      تا بلكه بيشتر دل من مبتلا كني
      
      بازآمدم كه باتو كمي درد دل كنم
      شايد مرا زبغض گلويم رها كني
      
      خواهم زفاطميه بگويم براي تو
      بايد دوباره مجلس روضه بپا كني
      
      سخت است خواندن اين روضه ها بيا
      تا با زبان خود سر اين روضه وا كني
      
      فصل عزاي مادرت آمد شتاب كن
      بايد بيايي و طلب خون بها كني
      
      آن شب غرور مادرتان پشت در شكست
      آقا بياكه حق عدو را اَدا كني
      
      زهرا كه رفت هم نفس چاه شدعلي
      تادق نكرده است تو بايد دعا كني
      
      آقا مدينه مجلس گريه بپا مكن
      بايد و گرنه گريه ي خود بي صدا كني
      
      يعني شبيه فاطمه مجبور مي شوي
      بيرون شهر كلبه ي احزان بنا كني
      
      مهدی چراغ زاده
      
      *********************
      
         
      آقا بیا دعای مرا مستجاب کن
      ما را برای نوکریت انتخاب کن
      
      قلبم شبیه سنگ شد از کثرت گنه
      امشب بیا و سنگ دلم را تو آب کن
      
      تأثیر جرم و معصیت اشک مرا گرفت
      دستی بکش به روی دلم فتح باب کن
      
      تا کی به لب دعای فرج،تا کی انتظار؟!
      آقا به حقّ فاطمه پا در رکاب کن
      
      ای منتقم بیا که دلم سخت زخمی است
      رحمی نما بر این دل زارم شتاب کن
      
      ای روضه خوان فاطمیه روضه ای بخوان
      امشب میان سینه ی ما انقلاب کن
      
      ما در پی تلافی سیلی کوچه ایم
      یعنی به روی غیرت ما هم حساب کن ...
      
      محمد فردوسی
      
      *********************
      
      
      سال ها منتظر روز وصالت هستم
      چشم در راه تماشای جمالت هستم
      
      گر چه دورم ز تو امّا به خیالم آقا
      صبح و شب معتکف کعبه ی خالت هستم
      
      من که در باغ کرامات تو پرورده شدم
      با گنهکاری خود،میوه ی کالت هستم
      
      خوب می دانم از این که چقدَر آقا جان
      باعث درد سر و رنج و ملالت هستم!
      
      با همه بار گناهی که به گردن دارم
      نکند فکر کنی وزر و وَبالت هستم
      
      روسیاهی مرا تو به رخ من نکشی
      تا قیامت به خدا محو خصالت هستم
      
      خوش به حال من مسکین که تو آقای منی
      افتخارم بُوَد این جمله ... "بلالت هستم"
      
      آن قدَر آه از این چاه دلم جوشیده
      که دگر چشمه ی جوشان زلالت هستم
      
      بی جهت نیست که در بزم عزا می گریم ش
      چون که من ریزه خور نان حلالت هستم
      
      قامت سرو تو را فاطمیّه خم کرده
      تا ابد گریه کن قد هلالت هستم
      
      محمد فردوسی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







موضوعات مرتبط: امام زمان (عج)

برچسب‌ها: امام زمان(ع) در فاطمیه مهدی وحیدی
[ 18 / 12 / 1392 ] [ ] [ مهدی وحیدی ]
[ ]